Werken loont te weinig in Nederland, ons onderwijs biedt geen gelijke kansen en ons collectief is veel meer gericht op repareren dan investeren. Dat ondermijnt het geloof in sociale stijging en het nemen van eigen verantwoordelijkheid. Er is sprake van grote tekorten op de arbeidsmarkt en een eroderende sociale cohesie, doordat mensen steeds vaker in bubbels van gelijksoortige andere mensen opgroeien. Maar de situatie is heus niet hopeloos; zoals we de afgelopen decennia een paar knoppen heel erg naar één kant hebben gezet, kunnen we de knoppen nu ‘gewoon’ weer terugdraaien.

Sander Schimmelpenninck schrijft dit in het voorwoord van het ‘boekje’ dat op verzoek van De Correspondent tot stand kwam. De centrale vraag: hoe kunnen we mensen enerzijds meer kansen geven, en er tegelijkertijd voor zorgen dat zij zich verantwoordelijker voelen voor zichzelf en het collectief dan nu het geval is?

Lees het interview dat Tom van der Lubbe van Viisi met Sander Schimmelpenninck had over zijn nieuwe boek.